Γυαλιά και παρωπίδες

Δεν κάνω βήμα χωρίς τα γυαλιά μου!
Έχω μυωπία, ξέρεις, και ακόμη και φακούς να φοράω τα γυαλιά ηλίου είναι απαραίτητα για να προστατεύομαι από τον ήλιο, και, φυσικά, για να δίνω μια ταυτότητα στο ντύσιμό μου…
Με τα γυαλιά φροντίζεις την όρασή σου, την βελτιώνεις, βλέπεις καθαρά κοντά ή μακριά και σε βοηθούν να έχεις σωστή αντίληψη του κόσμου…
Τι γίνεται, όμως, όταν κανείς αντί για γυαλιά φοράει παρωπίδες;
Μεγαλύτεροι ή νεαροί, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων και τρόπου ζωής, πολλοί είναι αυτοί που θα γνωρίσεις και φορούν παρωπίδες. Δυστυχώς, δεν φαίνονται, όπως στα άλογα ή στα άλλα τετράποδα, οι παρωπίδες των ανθρώπων… Στα ζώα οι παρωπίδες έχουν μια χρησιμότητα, τα βοηθούν να συγκεντρώσουν την προσοχή στο δρόμο τους, ένας άνθρωπος, όμως, δεν έχει ανάγκη από παρωπίδες να του υποδείξουν τη διαδρομή που θα χαράξει στη ζωή του. Αντιθέτως, μάλιστα, όποιος ζωσμένος με παρωπίδες πορεύεται έχει από καιρό χάσει την απόλαυση της διαδρομής, και πιθανότατα και τον -ουσιαστικό- στόχο. Οι άνθρωποι μόνοι τους μπορούν να βρουν το σωστό μονοπάτι που θα ακολουθήσουν στη γη.
Οι άλλοι, όμως, αυτοί με τις παρωπίδες, μπορούν συχνά να σε ξεγελάσουν, εκφράζοντας απόψεις ανοιχτόμυαλες και δείχνοντας -τεχνητή- ανεκτικότητα σε καταστάσεις, όμως, κατά βάθος, τους λείπει η κατανόηση, η διορατικότητα και η ευελιξία…
Μεγάλο χάρισμα η ευρύτητα σκέψης. Η ικανότητα του να ακούς τον άλλον και να αξιολογείς αυτά που σου λέει -ανεξάρτητα με το πόσο συμφωνείς, συμπαθείς, συμπονάς- και να προσπαθείς να καταλάβεις. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι κοντά μου που πραγματικά έχουν ορίζοντες ανοιχτούς και καρδιά ακόμη μεγαλύτερη που χωράει τις διαφορετικές απόψεις. Είμαι περήφανη γι’ αυτούς και παραδειγματίζομαι από την συμπεριφορά τους. Καμιά φορά αρκεί να καταλαβαίνεις και ας μην συμφωνείς, να δέχεσαι το τι έχει ο άλλος να πει και να τον αγκαλιάζεις όπως είναι. Να είσαι διαλλακτικός και συζητήσιμος.
Γιατί όπως όλοι ξέρουμε, τα μυαλά είναι σαν τα αλεξίπτωτα, είναι χρήσιμα μόνο όταν είναι ανοιχτά!
Γι’ αυτό λέμε ναι στα γυαλιά και όχι στις παρωπίδες!