Σάββατο σαν φθινόπωρο

Σάββατο το ονειροπόλο.

Έτσι το θέλω.

Να γεμίζω ενέργεια και να ξεχειλίζω χαρά. Κάνοντας όνειρα. Βάζοντας τις βάσεις για τα βήματα της εβδομάδας, έχοντας ήδη κάνει τον απολογισμό της προηγούμενης.

Καμιά φορά, βοηθάει και ο καιρός, η ανάγκη σου είναι να κρυφτείς. Σε αγγίγματα απαλά. Σε απαλές υφές. Βελούδινες. Να ανακαλύπτεις ξανά την δύναμη της αφής. Σε αγκαλιές γνώριμες. Με μουσικές αγαπημένες. Ταξιδιάρικες.

Ο χώρος να μυρίζει αγάπη.

Με ζεστά αφεψήματα, μπισκότα βουτύρου-μαρμελάδα-βερύκοκο και καρό κουβερτάκια.

Να διαλέγεις την ταινία που θα σου κρατήσει συντροφιά. Ή καλύτερα, να χουζουρεύεις ξεφυλλίζοντας το αγαπημένο σου βιβλίο.

Έφτιαξα ήδη χαμομήλι με μέλι και θα σ’ αφήσω για να χαθώ στις σελίδες του βιβλίου μου…

Θα σε αφήσω να ρίξεις και μια ματιά στον χώρο μου. Που σήμερα έχει κάτι μελαγχολικό από νοσταλγία. Άλλη φορά θα το δεις πολύ πιο φωτεινό και πολύχρωμο. Όταν ξανάρθεις. Είναι ωραίες οι επισκέψεις το Σάββατο. Από τις πιο πολύτιμες συνήθειες, τα Σάββατα, ειδικά αυτά που μοιάζουν με φθινόπωρο, φίλοι να έρχονται και να ονειροπολούμε παρέα. Με τσάι και ιστορίες, με αναμνήσεις και μελωδίες, με γέλια και πειράγματα, καταστρώνοντας σχέδια για μετά. Για το καλοκαίρι, και όχι μόνο!

Εσύ, όσο η βροχή παίζει τον ρυθμό της στα τζάμια σου τι αγαπάς να κάνεις;